Larimar

Larimar pochodzi z Dominikany na Karaibach. Jego barwa waha się od bieli przez różne odcienie niebieskiego, a nawet zieleni. Larimar to rodzaj pektolitu, czyli skały złożonej z krzemianów wapnia i sodu. Larimary na Dominikanie posiadają jedyny w swoim rodzaju odcień niebieski i ciemnoniebieski. W skali Mohsa jego twardość określa się między 5 a 7.

Ten półszlachetny minerał pochodzenia wulkanicznego, jest rzadką odmianą pektolitu.

W najpiękniejszych odsłonach występuje na Dominikanie. Kojarzony z tym miejscem jest sztandarowym produktem oferowanym w najróżniejszych formach. W biżuterii, jako materiał rzeźbiarski, piękny dekoracyjny w formie surowej i polerowanej. Specyficzne zabarwienie łączy w niepowtarzalne wzory błękit, zieleń i biel z szarymi wtrąceniami. Larimar to minerał o pięknej barwie, oryginalnych wzorach i unikatowym pochodzeniu. To minerał o ogromnym znaczeniu dla miejscowej ludności Dominikany. Stosują wiele nazw, aby podkreślić jego wartość. Kamień delfinów – kojący, Kamień Atlantydy – tajemniczy.

Po raz pierwszy na ten kamień natknął się w 1916 roku ksiądz, podróżnik i geolog o nieznanym imieniu. Z niewiadomych przyczyn nie dostał zgody na eksploatację złoża i kamień odszedł w zapomnienie. Po raz drugi niebieskim kamieniem zainteresowano się w 1974 roku. Miguel Mendez oraz wolontariusz Korpusu Pokoju Norman Rilling. Spacerując po plaży blisko Barahony, dostrzegli błyszczące niebieskie kamienie. Dla rodzimych mieszkańców tego terenu niebieskie kamyki nie były niczym nowym. Wierzyli, że kamienie są przynoszone przez morze, jak bursztyn. Rilling i Mendez byli jednak innego zdania. Idąc w górę rzeki Río Bahoruco odnaleźli złoża kamieni półszlachetnych, z których dzisiaj słynie Dominikana. Etymologia nazwy larimar jest bardzo prosta – pochodzi od dwóch słów – od Larissa ( tak miała na imię córka jednego z odkrywców ) i od słowa mar (czyli morze).

Naukowcy uważają, że za powstanie larimaru odpowiedzialne są erupcje wulkaniczne. Magma miała mieszać się pod powierzchnią ziemi z różnymi substancjami (związkami glinu, sodu, wapnia i żelaza) Ta chemiczna mieszanka uformowała się w coś, co w geologii znane jest jako pektolit. Pektolit występujący w innych rejonach Ziemi ma zupełnie inny kolor. Niebieskie zabarwienie pektolitu z Dominikany nastręcza pytań naukowcom. Przypuszcza się, że za niebieski i zielonkawy kolor odpowiedzialne mogą być miedź, tytan, chrom, nikiel i kobalt. Naukowcy sugerują, że na kolor larimaru mogła mieć wpływ obecność związków organicznych z raf koralowych. Nazywany kamieniem delfinów larimar ze względu na wyjątkowość, zyskał miano kamienia uzdrawiającego zarówno w sferze fizycznej jak i psychicznej. Wspiera naturalne procesy regeneracyjne organizmu. Posiada potencjał uzdrawiania duszy, niesie w sobie miłość, pokój i wewnętrzną harmonię. Łagodzi permanentny stres, niweluje niepokoje. Przełamując lęki osoby podatne na terapeutyczne działanie larimaru poprawiają swoją komunikację ze światem. Minerał usuwa blokady energetyczne, lecząc w ten sposób samoistnie organizm. Pomaga odnaleźć powołanie, rozwija zdolności, pasje i kreatywność. Uwalnia z narzuconych sobie ograniczeń. Larimar przyciąga drugą połówkę (na Dominikanie jest uznanym talizmanem „na miłość”). Błękit larimaru wycisza i uspokaja. Przenosi na ciepłe plaże, czaruje słońcem odbitym w wodzie. Przyciąga wzrok.

Kamień Miłości z miłości do piękna!